Oei, hier zit ik dan, op een prachtige camping aan een meer in Kenia. We zijn al ruim een week weg uit Madagascar maar ik loop hopeloos achter met blogs… Dus nu moet ik iets dieper in mijn geheugen graven om deze diary blog te schrijven van onze laatste twee (geweldige én volle) weken in Madagascar.
Off-roadtripping van Morondava naar Tulear
Zoals ik in de vorige diary blog beschreef, hebben we twee dagen in Belo Sur Mer doorgebracht en is het nu tijd weer verder te rijden. We rijden vandaag in een colonne, samen met een gezellige groep pensionado’s uit Frankrijk.
Al snel zie ik op de kaart dat we niet helemaal volgens route rijden. Een uur later rijden we door de savanne waar de weg niet of nauwelijks zichtbaar is. We raken af en toe een termietenhoop (een stuk harder dan ze eruitzien) en wanneer we ook nog eens dwars door een heidebrand heen rijden, weten we het zeker, dit is een hele gekke route! Van de vrolijke Malagasy gidsen begrijpen we later dat dit inderdaad niet de normale route is, echter zijn er zo veel peages (tolpunten) bij gekomen op de vaste route, dat ze daar geen zin in hadden. Na zes uur komen we alsnog aan op onze eindbestemming: Manja.
Ook de volgende dag is een reisdag, met een spectaculaire ferrytocht: de motor van de ferry doet het niet en 20 Malagasy mannen trekken de ferry al zwemmen vooruit. Maar dat is niet eens het spannendste stukje, terug de kade oprijdend komen we vast te zitten in het dikke mulle zand. Vijf euro later, worden we door dezelfde zwemmers de kade opgeduwd. Maar deze moeilijke route is het helemaal waard wanneer we enkele uren later aankomen in Andavadoaka.
Andavadoaka: rotsen en een prachtig hotel!
Andavadoaka is prachtig, met een rauwe kustlijn vol baaien omgeven door witte rotsen. Met het blauwe water, lijkt het sprekend op een Grieks eiland! We komen pas laat in de middag aan en slapen onze eerste nacht in hotel Coco Beach, niets speciaal maar met een mooi uitzicht. Gisteren, tijdens het rijden, zijn we Leoni, Michael en Jules tegengekomen. Leonie en haar man Michael komen uit Zuid-Afrika en reizen voor hun werk in de hotelbranche de hele wereld over! Ze werken voor de Mantis Collection Group, een bedrijf met de meest prachtige hotels! Jules is de eigenaar van Olo Be Lodge, een gloednieuw resort in Andavadoaka, onderdeel van de Mantis Collection Group. Het is gebouwd boven op de rotsen en is zo stijlvol! De inrichting van de kamers is een combinatie van een luxe safaritent en een statig Engels herenhuis. Een combinatie die grappig genoeg heel goed werkt!
Olo Be Lodge
Wanneer we wakker worden in hotel Coco Beach hebben we een berichtje gekregen van Leoni en Jules met de uitnodiging om een nachtje in Olo Be Lodge te komen slapen. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen en dus worden we een paar uur later verwelkomt door Leoni. En zo genieten we de hele dag van deze prachtige lodge. We kajakken wat, nemen een duik in de privébaai van Olo Be Lodge en genieten ’s avonds van een glas wijn met uitzicht op de ondergaande zon.
De volgende ochtend nemen we, na een stevig ontbijt, een bad in onze reuze buitenbadkamer en hebben we nog een aantal fijne uurtjes voor we weer verder reizen. Wat was ons verblijf in Olo Be Lodge heerlijk, dank Jules, Leonie en Michael voor de warme ontvangst!
Ambatamilo en Salary
In het begin van de middag rijden we door naar Ambatamilo, waar we in een knus houten hutje op het strand slapen, toch wel even iets anders dan het luxe Olo Be Lodge. De volgende dag is het slecht een uur naar onze volgende slaapplek in het dorp Salary. Hier liggen we het grootste gedeelte van de dag lekker op het strand. Lezen, spelletjes en niets doen!
Lees hier alles wat je moet weten om zelfstandig van Morondava naar Tulear te rijden! Een spannende en avontuurlijke roadtrip!
Tulear: terug in de bewoonde wereld!
En dan is het alweer de laatste dag van onze roadtrip! Na vier uur door mul zand te hebben gereden is daar ineens een geasfalteerde weg. Er is weer volop telefoonbereik en we rijden langs verschillende dorpen met échte winkels! Na een korte stop in Tulear om verse pain au chocolat te kopen, komen we aan bij het prachtige Bakuba Lodge. Bruno, de eigenaar, is ook de architect van Olo Be Lodge, en je herkent zijn stijl meteen aan de vormen van de gebouwen en allerlei grappige details.
We werken wat, liggen bij het zwembad en eten ’s avonds een hapje met Bruno en Patricia. Ze zijn alle twee opgegroeid in Congo, maar hebben Vlaamse ouders, dus spreken een woordje Nederlands. De volgende ochtend slapen we uit en vertrekken we in de middag naar onze volgende bestemming: Isalo National Park.
Ringstaart Maki in Isalo National Park
De weg van Tulear naar Isalo is prachtig, van de vruchtbare grond bij de kust, rijden we door een woestijnlandschap waar enkel felgele bloemen lijken te groeien, met op de achtergrond bergen. Langzaam doemt Isalo National Park voor ons op. Eenmaal daar aangekomen regelen we een gids voor de volgende dag en zoeken dan een hotel voor de komende twee dagen. Eenmaal gesetteld besluiten we nog net de zonsondergang mee te pakken bij La Fenetre. Deze plek is vernoemd naar rotsblokken die zo op elkaar liggen dat er een venster ontstaat, waar je precies de zon in ziet ondergaan.
Benieuwd of een reis door Madagascar duur is? Lees hier alles over in ons Madagascar budget blog!
De volgende dag maken we twee mooie hikes in Isalo National park, binnenkort komt er een blog online met meer informatie over dit mooie, maar toeristische park. Een van de hoogtepunten was hier toch wel het zien van de ringstaartmaki’s, ook wel bekend als King Julian uit de film Madagaskar!
Hiken in de Andringitra Mountains
Na de warmte en droogte in Isalo zijn we toe aan een ander landschap. We rijden richting de Andringitra Mountains, een regio die wel wat weg heeft van de Zwitserse Alpen! De komende drie nachten slapen we in een tent, op de knusse camping Camp Catta. Wel een tent met een echt bed erin, maar toch, het voelt als echt kamperen. De eerste avond leren we meteen al een groep gezellige Nederlanders kennen en de dag erna een groep Vlamingen. Leuk om met hen ’s avonds spelletjes te doen, overdag trekken we er met z’n tweeën (en een gids) op uit om de verschillende bergen te beklimmen.
Vooral de eerste hike is een grote uitdaging, na urenlang klimmen staat ons een enge afdaling te wachten waarbij we met touwen via de steile bergrug naar beneden dalen. Meer over deze twee hikes (en hoe ik op een bepaald moment van de spanning zelfs een paar tranen liet) in dit blog dat helemaal over de Andringitra Mountains gaat.
Onze laatste dagen in Madagascar: Ranomafana
We zijn onze laatste week in Madagascar al ingegaan. Na drie nachten in een tent in Andringitra besluiten we niet direct door te rijden naar een volgend nationaal park maar lekker te relaxen in de leuke stad Ambalavao. Een warme douche, Netflix avond en goede nachtrust later, stappen we de auto weer in om door een steeds veranderend landschap naar Ranomafana te gaan.
Dit is het laatste nationale park dat we bezoeken en het staat bekend om de zeldzame Golden Bamboo Lemur. Na goed zoeken met een gids, spotten we het beestje inderdaad. Helaas zijn we niet de enige, dit park is enorm toeristisch en na zeven weken nauwelijks toeristen te hebben gezien valt dat een beetje tegen. Voor we terug naar Ivato (Tana) rijden, overnachten we nog een nachtje in Antsirabe, waar we heerlijk Frans eten bij hotel-restaurant Trianon. En dan zijn we weer terug in Ivato, de plek waar ons avontuur 8 weken geleden begon.
Op naar Kenia!
Nog een laatste keer slapen we in Meva Guesthouse waar we lekker uitgebreid koken (eindelijk weer eens een salade, heerlijk!) en een gezellig laatste lunch met Peter van Roadtrip Africa, is het tijd om Madagaskar te verlaten. Op naar ons volgende avontuur, op naar Kenia! Maar daar in de volgende diary blog meer over!
Fijne hotels in Madagascar vind je in onze hotelgids!
Waar sliepen we deze twee weken in Madagascar:
- Manja: Kanto Manja, het enige hotel, niet mooi, niet helemaal schoon maar met lekker eten. €13 per nacht.
- Andavadoaka: Coco Beach, goedkoop maar geen aanrader, €17,30 per nacht. Olo Be Lodge, dat eten, die kamer en oooo dat buitenbad! Olo Be Lodge is heerlijk! €100 per nacht.
- Ambatamilo: Le Pirate Amoureux, schattige houten huisjes zonder elektriciteit aan het strand. €20 per nacht.
- Salary: Chez Francesco, zeer basic huisjes, niet echt schoon, geen aanrader. €24,50 per nacht.
- Tulear: Bakuba Lodge, mooie kamers in een geweldige stijl waar we je meteen thuis voelt. Inc zwembad en erg goed eten! €90 per nacht.
- Isalo (Ranohira): Chez Alice, leuke kleine cottages met fijne bedden. Het eten is goed. €11 per nacht.
- Andringitra Mountains: Camp Catta, een camping midden in de bergen, met een natuurzwembad, het eten is duur en niet zo lekker. Geen wifi. €15 per nacht voor een tent met bedden.
- Ambalavao: La Residence du Betsileo, mooi koloniaal huis met warme douches. €12,25 per nacht.
- Ranomafana: Hotel Manja, oké kamers met wifi. €18 per nacht. Hotel Grenat, kitcherige kamers maar met een fijn bed en lekker eten. €17 per nacht.
- Antsirabe: Chez Billy, grappig hostel met prima kamers, midden in het centrum. €14 per nacht.
- Ivato: Meva Guesthouse, na vijf nachten voelt het hier echt al een beetje als thuis! Vlakbij het vliegveld. €30 per nacht.
Statistieken van deze twee weken:
↠ Aantal uur in de auto/bus/boot: +/- 40 uur
↞ Aantal km afgelegd: 1535km
↠ Aantal keer vastgezeten in de modder: 2 keer
↞ Aantal huilbuien door een hike: 1 keer… Mount Andringitra, ik ga je niet snel vergeten!
↠ Aantal dolfijnen gespot: 7!
Madagascar highlight:
Dit keer een highlight van Ries en niet een gedeelde ervaring (ik voelde me niet helemaal goed en bleef in het hotel). Tijdens onze laatste ochtend in Andavadoaka wordt Ries uitgenodigd om samen met Jules, de eigenaar van Olo Be Lodge en andere bevriende gasten een boottocht te maken. Het water is gelukkig behoorlijk rustig (de zee kan hier namelijk nogal ruw zijn). Ze varen langs zandbanken die er van boven af uit zien als kleine paradijsje. Ries speelt met de drone van Jules, de allernieuwste DJI Mavic Pro 2 (ja ik voel een nieuwe aankoop aankomen) en maakt hele gave foto’s. Als er dan ook nog eens zeven dolfijnen langs de boot opduiken en een hele tijd meevaren, is het compleet.
Madagascar lowlight:
Tijdens de laatste nacht in de Andringata Mountains, krijg ik koorts. Ik heb het ijskoud en ril in mijn slaap blijkbaar zo hard dat ik Ries wakker maak. Dat ik het koud heb is overigens niet zo vreemd, Madagascar klinkt als een warme bestemming maar hier in de bergen is het ’s nachts slechts 5 graden. Ohja en we slapen in een tent. De volgende ochtend heb ik overigens nergens meer last van!
Klik hier voor al mijn Madagascar blogs.
