In dit blog deel ik onze ervaringen met Semuc Champey en waarom we je niet direct aanraden om naar deze plek af te reizen.
Waarom ik Semuc Champey niet de moeite waard vond!
Na drie dagen Antigua, een hike naar de vulkanen Acatenango en Fuego en een aantal dagen relaxen in San Marcos aan Lake Atitlan, reizen we door naar Lanquin en Semuc Champey. Om hier te komen moeten we een flinke afstand overbruggen en dat betekent uren lang in een bus over hobbelige wegen. Iedereen die ik hier van tevoren over spreek is lyrisch, het zou de afstand zeker waard zijn… nou dat vind ik dus niet het geval.
De reis van Lake Atitlan naar Lanquin.
Slaperig zitten we in de boot. Het is 07.00 ‘s ochtends en we zijn op weg van San Marcos naar Panajachel. Vanaf daar vertrekt de bus die ons in tien uur naar Lanquin gaat brengen. Aangekomen in Panajachel ontmoeten we Stef en Matthias en hebben we samen nog even de tijd voor een snel ontbijtje waarna we de bus instappen.
Het is een gezellige busrit. We ontmoeten Linda, ook Nederlands, en spelen met z’n vijven spelletjes zoals ‘wie is het’, kerkenbingo (zelfbedacht spel)en een muziekquiz. Naarmate we verder komen, wordt de weg steeds slechter. Waar we eerst nog over asfalt reden, worden we nu door elkaar geschud over hobbelige en onverharde wegen. Het is al bijna vijf uur wanneer we aankomen bij de McDonalds in Coban. Vanaf hier is het nog twee uur naar Laquin, maar we hebben eerst een uur pauze. Een flink aantal Big Macs en frietjes later, stappen we de bus weer in. Het is ondertussen helemaal donker en het begint langzaam te regenen.
Aankomst in de regen
Wanneer we rond 20.00 uur in Lanquin aankomen, stortregent het. Gelukkig staat de bus van ons hostel, dat nog een stuk hiervandaan is, al klaar. Of toch niet… er staat enkel een tuktuk en daar passen we nooit met vier grote Europese mensen plus backpacks in. De bestuurder weet zich ook even geen raad en besluit het dan toch maar te proberen. Ken je dat filmpje van die clowns die in een piepklein auto stappen? Dat zijn wij dus, ik zit nog net niet bij de bestuurder op schoot, en achterin zitten Ries, Matthias en Stef half over elkaar heen.
Langzaam komt de tuktuk in beweging, maar nog geen 500 meter verder stopt de bestuurder. Hij gebaart dat we moeten uitstappen en dus worstelen we ons het wagentje uit. Na vijf minuten te hebben gewacht, komt er gelukkig een echte auto aan, die ons naar het hostel brengt. Daar aangekomen, heb ik nog een klein gevecht met de receptioniste (ze wil dat ik mijn paspoort afgeef voor de komende drie dagen, ik geef aan dat ze dat wettelijk niet van mij mag vragen), maar kies ik uiteindelijk eieren voor mijn geld en een paar minuten later ploffen we uitgeteld neer in onze kamer.
Benieuwd welke hotels we wél aanraden in Laquin? Lees dan onze hotelguide voor Guatemala hotels!
Paringsrituelen in ons hotel
Maar de avond is nog niet helemaal voorbij, na een heerlijke douche lopen we richting de bar en bestellen vier Cuba libre’s (rum cola’s). We kijken onze ogen uit, de meeste andere gasten lopen zo te zien al een tiental drankjes op ons voor en staan dronken te dansen. Ook zijn er hele paringsrituelen aan de gang waar een natuurprogramma niets bij is. En zo eindigen we de avond, met z’n vieren kaartend, en ondertussen als een soort antropologen om ons heen kijkend.
De grotten van Semuc Champey
We hebben vannacht in Lanquin geslapen, maar dat is niet de plek waarvoor we hier zijn. Deze omgeving staat bekend om de prachtig blauwe poelen van Semuc Champey. Semuc Champey ligt op een uurtje rijden, midden in de jungle. Wanneer we ernaartoe rijden begint het opnieuw zacht te regenen, en dat draagt helemaal bij aan het ‘regenwoud gevoel’ dat er heerst. Eenmaal bij de parkeerplaats aangekomen, worden we ook herenigd met Linda uit de bus van gisteren.
Grottentochten in Semuc Champey
Er staat vandaag een grottentocht op de planning, gevolgd door een bezoek aan de bekende poelen. Wanneer we bij de grotten aankomen, moeten we al onze spullen achterlaten, en onze schoenen voor crocs verwisselen. Hmm, ik merk dat ik me niet helemaal heb ingelezen in deze activiteit. In het verleden hebben we vaker grotten bezocht, maar daarbij werden we nooit nat. Hooguit van opspattend water van de boot.
Nou, dit is wel andere koek… zodra we grot inlopen, krijgen we een brandend kaarsje aangereikt van onze gids, een volslagen onzinnig gebaar want we moeten donker water in. Ja, er staat water in deze grot, en de ‘lol’ van deze grottentocht is dat je door het water zwemt, klautert en onder watervallen doorloopt. Dat woord lol staat tussen aanhalingstekens omdat dit echt niet mijn ding is. Het is koud, mijn kaars gaat telkens uit, en ik moet door donker water waden zonder dat ik zie wat er onder me is.
Ik ben niet de enige die er zo over denkt, maar blijkbaar wel de meest dramatische persoon, getuigen de proestbuien van de rest van de groep. Ach ja zelf kan ik de lol er eigenlijk ook wel van inzien. Hier lopen we dan, rillend van de kou, zonder bescherming van helmen of zaklantaarns met een gids die alles hilarisch vindt. Weet je nog, die Thaise jongens in die grot… tja daar denken wij ook steeds aan ;-).
Resultaat na anderhalf uur in de grotten van Semuc Champey:
Anderhalf uur later, met maar twee schrammen en een bult boven mijn oog (mijn hoofd moest het afleggen tegen een rotswand) staan we opgelucht in de buitenlucht. We rillen nog een beetje na en zien helaas dat het buiten alleen maar harder is gaan regenen. De volgende activiteit op de planning is een grote schommel waarmee je in de rivier kunt springen. Het ziet er leuk uit, tot Matthias van de schommel het water in springt en plat op zijn buik valt. Helemaal rood komt hij uit het water gestrompeld. Later horen we overigens dat er soms een krokodil in de rivier zit, haha alles is dus op eigen risico.
De turquoise poelen van Semuc Champey
Het is dan eindelijk tijd voor het hoogtepunt, de turquoise poelen die we al op menig foto gezien hebben. Deze poelen zijn van kalksteen en liggen bovenop een ondergrondse rivier. Ze lopen trapsgewijs in elkaar over waardoor je kleine watervalletjes tussen de verschillende poelen krijgt, maar de stroming afgeremd wordt. Niet alleen kun je in de verschillende poelen zwemmen, je kunt met een hike van 45 minuten naar een uitkijkpunt vanwaar je ze prachtig ziet liggen tussen al het groen van de jungle. En dat beeld, dat is precies waarvoor we gekomen zijn.
Te slecht weer voor het uitzichtpunt…
Het is een klein stukje lopen, maar onderweg krijgen we van onze gids te horen dat we niet naar het uitzichtpunt zullen gaan. Dat is namelijk helemaal gehuld in wolken en we zullen vanaf daar niets zien. Echt heel jammer! We lopen daarom direct door naar de poelen zelf, om hier even in te zwemmen. Er zitten kleine visjes in, die aan je tenen en knieën knabbelen om oud vel op te eten. Dat is wel grappig. En ondanks het grijze weer is de omgeving met blauw water omringd door groene planten erg mooi. Desalniettemin valt dit toch wel tegen, het is koud en na een uurtje is iedereen er wel klaar mee en gaan we terug naar ons hostel.
Precies op tijd voor happy hour, komen we met z’n vieren terug in het hostel. Daar gaan we even goed van profiteren en we bestellen meteen een paar Cuba Libre’s, en zo eindigen we ons laatste avond in Semuc Champey. Morgen reizen we door naar Flores, een kleine stad waarvandaan we naar de oude Maya tempels in Tikal zullen gaan.
Alles dat je moet weten voor een bezoek aan Semuc Champey
Handige informatie voor als je Lanquin en Semuc Champey gaat bezoeken!
Waar verblijf je: in Lanquin of Semuc Champey?
Lanquin is een klein dorp op een uurtje rijden vanaf Semuc Champey af. Hier liggen de meeste hostels. Wij sliepen in hostel Zypher, net buiten Lanquin. Geen aanrader, het personeel was onvriendelijk, het eten niet lekker en de prijzen hoog. Het had wel een mooi zwembad en prachtig uitzicht.
In Semuc Champey bevinden zich de de grotten en poelen. Ook hier zijn enkele hostels. Het voordeel van verblijven in Semuc Champey is dat je de poelen kunt bezoeken voordat alle toeristen komen. Het nadeel is dat je na aankomst in Lanquin, je nog een uur aan het reizen bent.
We hebben geen andere ho(s)tels bezocht, maar hoorden goede verhalen over Greengo’s (in Semuc Champey), en Utopia Eco Hotel. Ik raad aan om op basis van je hostel een locatie te kiezen. Zoveel maakt het namelijk niet uit (ook qua kosten van vervoer niet).
Hoe reis je naar Lanquin:
Let op: Om Semuc Champey te bereiken reis je altijd naar het dorpje Lanquin, waar je wordt afgezet met de bus. Volgens de reisbureau’s duurt deze reis altijd een stuk korter dan de daadwerkelijke reistijd. Men gaf bijvoorbeeld aan dat het vanaf Lake Atitlan 8 uur zou duren, terwijl we in werkelijkheid 10 uur onderweg waren.
- Lake Atitlan naar Lanquin: 10 uur (let op, pak niet de bus van 14.00 vanaf Lake Atitlan, dat is een scam)
- Antigua naar Lanquin: 6 uur
- Guatemala city naar Lanquin: 5 uur
- Flores naar Lanquin: 8 uur
Je wordt afgezet midden in het dorp. De meeste ho(s)tels hebben een ophaalservice, er staat dan dus al iemand op je te wachten. Heeft je bus vertraging, dan kom je pas laat op de avond aan. Het is dan handig je ho(s)tel even te informeren, vooral als het buiten Lanquin zit. Er is namelijk een kans dat ze je anders niet komen ophalen.
Dé ultieme Guatamala reisroute voor drie weken vind je hier!
Heb je een tour nodig voor Semuc Champey?
Je hebt geen tour nodig om Semuc Champey te bezoeken. Wanneer je alleen de poelen en het uitzichtpunt bezoekt, betaal je gewoon de entree en eventueel vervoer.
Wij betaalden voor onze tour (na onderhandelen) 170Q per persoon. Hierin zat vervoer, een gids en entree. We boekten deze bij hetzelfde lokale kantoor waar we ook onze bustickets boekten. Je kunt deze tours zowel in je hostel als in Lanquin boeken. Vervoer van Lanquin naar Semuc Champey is ongeveer 20Q per persoon, entree voor het park is 50Q.
Wat neem je mee naar Semuc Champey?
Zo weinig mogelijk! Waterschoenen/crocs zijn handig (en een must wanneer je de grotten ingaat) maar neem ook sport/hike schoenen mee. Je kunt Crocs huren voor Q25. Verder kun je lunch meenemen, of dit voor 50Q ter plekke kopen (rijst, groente en vlees). Water en zonnebrandcreme is niet verkeerd, je bikini of zwembroek een badlaken en eventueel een GoPro/ watercamera.
Dat is alles dat je nodig zult hebben. Neem vooral niet teveel mee, er zijn geen afsluitbare lockers.
Is Guatemala een dure vakantiebestemming? Lees hier alles over Guatemala budget, prijzen en kosten van een reis.
Is Semuc Champey de moeite waard?
Deze blog klinkt misschien heel negatief en normaal zul je niet zo snel veel negatiefs van mij lezen, maar ik vind het wel belangrijk om eerlijk te zijn. En als ik heel eerlijk ben, vond ik Semuc Champey echt niet de moeite waard. Door de reistijd heen en terug, verlies je twee dagen die je in de bus doorbrengt. Die twee dagen had ik liever langer bij Lake Atitlan of misschien wel op een van de surfstranden doorgebracht. Daarnaast vond ik de poelen mooi, maar zeker niet mooi genoeg voor zoveel gedoe. Misschien kwam het ook doordat we slecht weer hadden en was het anders leuker geweest. Toen wij hier waren, was het niet druk qua toeristen, maar toch voelt het alsof deze plek enkel voor toeristen gecreëerd is. En ach, dat grotten mijn ding niet helemaal zijn, tja dat speelt ook mee.
Kortom: ik vond Semuc Champey tegenvallen en niet de moeite waard.
Al mijn andere blogs over Guatemala.
Like this blog? Pin it!
Hilarisch verhaal, met name het stuk over de tuktuk en de tocht door de grot!!
Volgende keer je beter inlezen en in het juiste seizoen gaan zal je helpen. Beetje een sneu verhaal van een fantasische bestemming, mits je dus op het goede moment gaat.
Ps: de weg naar Lanquin is nieuw nu, no more hobbels.
Wat jammer dat je de aanname doet dat we ons niet goed hebben ingelezen. We lezen ons altijd goed in, en omdat de verhalen veelal lyrisch waren, zijn we ook gegaan. Onze ervaring was dus niet zo lyrisch, en dat beschrijven we. We zijn blij dat jij een hele andere ervaring hebt, en zoals je leest schrijven we puur vanuit onze ervaringen, en willen we daarin eerlijk zijn. Want niet alles is altijd even leuk en rozengeur en maneschijn. Jammer dat je deze eerlijkheid niet lijkt te waarderen.
Goed om te horen dat de weg naar Lanquin nieuw is!
Groet,