Diary blog | De laatste dagen in Guatemala: Flores en Tikal

We zijn op rondreis door Guatemala. De afgelopen dagen waren we in Semuc Champey en Lanquin, dat helaas een beetje tegenviel. Nu is het tijd om door te gaan naar onze laatste bestemming in Guatemala: Tikal. In dit blog lees je alles over onze ervaringen met het Tikal National Park!


Guatemala Dag 9: Lange busrit naar Flores

Wanneer we opstaan, zien we dat de lucht helderblauw is, en dat de zon schijnt. Net verkeerd getimed dus om vandaag te vertrekken uit Lanquin, want de poelen van Semuc Champey zullen er vandaag waarschijnlijk prachtig bijliggen.

Na een snel ontbijt, stappen we de bus in. Ook vandaag reizen we samen met Stef, Matthias en Linda, dus we hebben een gezellige rit voor de boeg. 

De busreis duurt lang, maar is erg mooi. In het begin rijden we door een landschap vol met allemaal groene en bruine heuvels. Ze zien er vreemd uit, als enorme molshopen, vlak tegen elkaar aan. Precies zoals ik me de Chocolate Hills in de Filipijnen voorstel. Naarmate we verder rijden wordt het warmer en warmer. In de buurt van Flores is het landschap veranderd van vochtig regenwoud, naar echte jungle. En dan rijden we de stad Flores binnen, eerst langs de kust, en dan via een lange brug naar het eiland waar een deel van de stad zicht bevindt. We zien overal kleurige huisjes, palmbomen en alles heeft een beetje een Caribische vibe. 

Flores Guatemala

Flores: zoveel water!

En datzelfde geldt ook voor ons hostel. Dit ligt namelijk aan de overzijde van de rivier, aan de kant waar geen brug is. Maar dat is geen enkel probleem, de eigenaresse van het hostel staat al klaar met haar speedboot om ons zo in twee minuten aan de overkant te krijgen. Heet en plakkerig plof ik neer op het grote bed om even uit te rusten. Maar dat uitrusten duurt niet al te lang, nog geen minuut later roept Ries me dat ik naar buiten moet komen, we gaan namelijk naar een zonsondergang kijken. Hij heeft aan de eigenaresse van het hostel gevraagd waarvandaan je de mooiste zonsondergang kunt zien, en zij is zo lief om meteen te regelen dat haar vader ons er ‘even’ naartoe brengt.


Benieuwd waar wij elke keer slapen? Klik hier om alle Guatemala hotels te zien die we aanraden!


Kronkelende wegen door de jungle

Dat ‘even’ is een half uur over kronkelende wegen de jungle in en we voelen ons behoorlijk bezwaard naar die lieve oude man toe. Hij lijkt het zelf gelukkig alleen maar erg leuk te vinden en kletst honderduit in gebroken Engels. Op een kleine parkeerplaats komt de auto tot stilstand, waarna de man gebaart dat we een smalle trap op moeten lopen. Ondertussen is de zon al bijna onder, dus we klimmen snel naar boven. Helemaal boven aangekomen komen we op een open plek waar we inderdaad een geweldig uitzicht hebben op het eiland van Flores, de rivier en de ondergaande zon. 

Flores Guatemala

Schreeuwende apen in de jungle bij Flores

Wanneer het een half uur later begint te schemeren, beginnen we ook een vreemd geluid te horen. Een soort hard briesend geschreeuw en geknor. In eerste instantie denken we dat er ergens varkens in de buurt moeten zitten. Terug in de auto vertelt onze gids, dat het geen varkens zijn, maar apen die hun territorium zo afbakenen. In de schemering stopt hij de auto en gaan we nog even naar de beestjes op zoek, en inderdaad, hoog in de boom zien we de schaduwen van twee schreeuwlelijken. 

De avond eindigen we op het eilandgedeelte bij restaurant San Telmo, waar we samen met Matthias, Stef en Linda een zeer aparte (en vieze) maaltijd eten, die we wegspoelen met lekkere Cuba Libre’s. 

Flores Guatemala


Guatemala Dag 10: Tikal National Park ervaren!

We slapen lang uit, en blijven zelfs nog langer in bed relaxen. Vandaag gaan we naar Tikal, maar de bus vertrekt pas om 13.00 uur, dus we hebben tijd zat. Na het uitchecken worden we met de speedboot naar het eiland van Flores gebracht, waar we met Stef en Matthias ontbijten en waar ik nog snel een blog online zet. We pinnen nog wat geld en stappen dan de bus weer in, dit keer voor slechts een kort ritje van anderhalf uur. 

Tikal een eeuwenoude Mayastad

Tikal is een eeuwenoude Mayastad, en ligt midden in een enorm groot natuurpark. Dit nationale park, dat even groot is als heel Israel, bestaat bijna alleen maar uit jungle. Er leven hier veel wilde dieren zoals puma’s, apen en slangen. Stiekem hopen we er een te zien en tijdens de busrit houden we onze ogen dan ook goed open. De meeste mensen brengen vanuit Flores een dagbezoek aan Tikal om zo de verschillende tempels te kunnen bezoeken. Wij hebben er echter voor gekozen om in het park te blijven slapen om zo de tempels en het park tijdens zonsondergang, zonsopgang én bij daglicht te kunnen bewonderen. Naarmate we dichterbij Tikal komen, begint het te regenen. Ai, we hoopten op een heldere hemel vanavond want dat maakt een zondondergang een stuk mooier. Later houdt het gelukkig op met regenen, maar die zon, die is nergens meer te zien.


Tikal blogs: hier vind je alles dat je moet weten voor een geweldig bezoek aan de Maya tempels van Tikal!


Glamping in Tikal National park

Van tevoren hebben we geen gids geboekt, dus zodra we aankomen in het hotel is dat iets dat we willen regelen. Na wat praten en onderhandelen, vinden we een aardige gids. Hij gaat ons vijven meenemen voor een avond- en ochtendtour. We hebben voor vertrek nog even de tijd om te relaxen en het mooie hotel te verkennen. We slapen in het hosteldeel, maar ook dat ziet er prachtig uit met fijne witte bedden en een koloniale inrichting. Vroeger was dit hotel de verblijfplaats van archeologen tijdens hun maandenlange onderzoek naar de ruïnes. Nu doet het met een zwembad, mooie lodges en zelfs een bioscoopzaal, ontzettend luxe aan. Het voelt meer alsof we in een luxe lodge in Afrika zitten dan midden in de jungle in Guatemala.

Guatemala Tikal

Indrukwekkende Maya tempels

De gids blijkt een ontzettend leuke verteller met heel veel kennis te zijn. Alles wat we maar willen weten over de Maya’s komt aan bod. Hij vertelt over hun opkomst, honderden jaren voor Christus, tot aan hun ondergang, die veroorzaakt werd door hebberigheid tussen, zo de 9e en de 11e eeuw na Christus. Hij laat de verschillende kleine ruïnen en bergen zand zien, waaronder nog tempels verstopt zullen zitten, en langzaam doorkruisen we zo de jungle.

Plots staan we oog in oog met een indrukwekkende pyramidevormige tempel. Trapsgewijs loopt de grote tempel omhoog tot aan de top, tientallen meters boven de grond. Dit is ook meteen de tempel die we gaan beklimmen en vanaf waar we de zonsondergang zullen zien. Een lange ijzeren trap loopt langs de pyramide omhoog. Het is niet de bedoeling de normale treden van deze tempel te beklimmen, omdat deze in de loop der jaren te zeer beschadigd zijn door toeristen die op en af gaan. Wat betreft die hoeveelheid toeristen, dat valt ons erg mee. We zien misschien 15 andere mensen, verder is het park rustig en voelt het alsof we het voor onszelf hebben. 

Eenmaal boven, hebben we een geweldig uitzicht. Deze pyramide kijkt recht uit op nog meer grote gelijkwaardige tempels en ook in de verte zien we de toppen van meerdere tempels. De hoge bomen die de tempels omringen, bevatten veel leven: apen, valken en we zien zelfs een toekan met een feloranje snavel. Ondanks de bewolking, is het een prachtig moment om op de tempel te zijn. Terwijl het langzaam begint te schemeren zien we in de verte onweer boven een aantal andere tempels.

Verdwaalde bezoekers

Wanneer het helemaal donker is, beginnen we aan de terugtocht waarbij onze gids horrorverhalen vertelt over bezoekers die verdwaalden in dit immens grote park. Zo in het pikkedonker, met enkel het licht van onze zaklampen en al die vreemde geluiden om ons heen, komen die verhalen extra eng over. Wanneer bezoekers die verdwaalden, niet omkwamen door honger of dorst of wilde dieren, werden ze wel gek van de eenzaamheid en de uitzichtloosheid van hun situatie. Een man, die na weken werd teruggevonden, weigerde zijn redders los te laten en moest uiteindelijk middels elektrische schokken losgemaakt worden. Geen prettig vooruitzicht en een hele duidelijke boodschap: het is veel te gevaarlijk om hier op je eigen houtje in het donker rond te lopen. 

Terug in het hostel, voel ik me niet goed. De rest gaat nog een hapje eten, maar na twee broodjes voel ik me zo ellendig dat ik lekker in bed kruip. Morgenochtend staat een zonsopgang wandeling met vertrek om 03.30 op de planning dus ik kan maar beter even uitrusten. 


Guatemala Dag 11: Tikal en Flores

Helaas heb ik een griepje te pakken en volgens Ries heb ik de hele nacht koorts gehad en lag ik te ijlen. Om 03.30 voel ik me zo belabberd dat het beter is om verder te slapen. En zo breng ik de rest van de nacht en ochtend, slapend door. 

Ries, Linda, Matthias en Stef vertrekken rond 04.00 ‘s ochtends in het donker opnieuw het park in. Het is gelukkig warm en het regent niet meer. Ze lopen door het park tussen de donkere schaduwen van tempels en ruïnes. Dit keer beklimmen ze een andere tempel dan gisteren. Op de top wachten ze tot langzaam de zon opkomt. Helaas is de zonsopkomst niet zo scherp omdat er overal bewolking hangt, maar toch is het moment magisch. Om hen heen ontwaakt het park, aapjes worden wakker en maken geluiden en vogels beginnen rond te fladderen. Het voelt alsof ze het park helemaal voor zichzelf hebben, er zijn nauwelijks andere bezoekers te zien.

Wanneer het helemaal licht is, neemt de gids de groep mee om de rest van de Mayastad te bekijken. Deze is zo immens groot, dat Ries pas rond 12.00 uur terug in het hostel is. Ze hebben dan ook uren rondgelopen, foto’s gemaakt en naar de mooie verhalen geluisterd.

Terug naar Flores

Het is ondertussen helemaal opgeklaard, dus terwijl ik nog wat uurtjes doorslaap, relaxen Matthias, Linda, Stef en Ries bij het zwembad. Even bijkleuren voor we rond 15.00 uur weer de bus instappen terug naar Flores.

In Flores aangekomen, kruip ik meteen mijn bed weer in terwijl Ries en Linda bustickets regelen voor onze reis van morgen: naar Belize. Stef en Matthias komen nog even langs de hotelkamer om afscheid te nemen. Omdat ik niet mee ga eten, en zij morgen doorreizen naar Rio Dulce, zie ik ze helaas niet meer. Daarna val ik weer in slaap en heeft Ries nog een hele gezellige laatste avond in Guatemala.


Morgen reizen we dus door naar Belize. Hier hebben we ontzettend veel zin in want hier gaan we even goed relaxen en genieten van de zon en het strand. Klik hier voor al onze Belize blogs!


Blogs on Guatemala

Al mijn andere blogs over Guatemala.


Meer blogs over Guatemala

1 Comment

  1. by Theo on 11 december 2018  21:07 Beantwoorden

    Een echt Raiders of the lost ark verhaal!!

Leave a reply

Your email address will not be published.

Theme developed by TouchSize - Premium WordPress Themes and Websites