Rangiroa in Frans-Polynesië: een prachtig eiland! In dit diary blog deel ik onze ervaringen van reizen door Frans-Polynesië! Dit keer zijn we aangekomen op het prachtige Atol Rangiroa. Lees snel meer over onze tijd in Rangiroa!
Tahiti & Rangiroa in Frans Polynesië!
Rangiroa is een atol, een van de grootste ter wereld. Het is een hele smalle ring van land met in het midden een grote helderblauwe lagoon. Het eiland is gefundeerd op koraal en op sommige plekken zijn er onderbrekingen waar de zee de lagoon in stroomt. Hierdoor lijkt het een ring aan kleine eilandjes te zijn, en als ons vliegtuig de landing inzet is het enige wat we onder ons zien, heel veel zand en palmbomen. De meeste stukken van de atol zijn onbewoond, dus behalve wat kokosnoten vind je hier inderdaad niets.
De Atol Rangiroa in Frans-Polynesië
Wij verblijven op het grootste eiland van Rangiroa, Avatoru. De lagoon is hier zo breed dat we de overkant niet kunnen zien, en per boot doe je er ruim anderhalf uur over. Het is indrukwekkend én intimiderend om je te realiseren dat je zo ver weg van de bewoonde wereld op een piepklein stukje land staat. Het eiland is niet breder dan 50 meter en slechts één meter hoog. Stel de zeespiegel stijgt met een meter, dan bestaat deze atol niet meer… Het vliegveld bevindt zich in het midden van het eiland, en is bereikbaar middels de enige weg op de eiland. Deze is 12 kilometer lang, van de oostkant naar de westkant. Je merkt het al.. dit eiland heeft alle aspecten van een onbewoond eiland, we vinden het geweldig!
De dag hiervoor hebben we in Bora Bora geregeld dat Ries hier een sunset-dive gaat maken. Het eiland staat bekend om de prachtige maar ook moeilijke duiken die je kan doen, dus Ries voelt een gezonde spanning. Nadat we onze spullen hebben gedropt in onze piepkleine kamer van Pension Rangiroa Plage, vertrekken we richting het duikcentrum, The Six Passengers diving. Ik ga mee, en daar krijg ik geen spijt van. Het duikcentrum ligt prachtig en aan het strand en vanaf mijn strandbedje zit ik nu te schrijven terwijl langzaam de zon ondergaat.
Lees hier meer over onze tijd op Bora Bora!
Duiken op Rangiroa
Na anderhalf uur is Ries terug. De duik was prachtig, maar toch wel pittig met twee stromingen aan water die elkaar kruisen. Helaas hebben ze geen dolfijnen gezien, maar wel een hele hoop andere vissen, haaien en koraal. Hij besluit meteen om morgenochtend nog een duik te maken, waarbij ik mee op de boot ga om dolfijnen te spotten.
De rest van de avond relaxen we wat bij ons pension. Er zit een kleine snackbar bij waar we een visburger en veel frietjes delen.
Dolfijnen bij Rangiroa
In vergelijking met Tahiti, Huahine en Bora Bora is dit eiland een stuk meer afgelegen en primitief. Er komen bijna geen toeristen en het bevat dan nauwelijks restaurants en ook slechts twee hotels, Kia Ora en het Mai Tai resort. Beiden prachtig, maar voor ons veel te duur (+/- vanaf 300 euro per nacht). Ons pension is best primitief, een gedeelde koud water douche, de fan werkt niet en de kamer is zo klein dat we langs het bed geen ruimte hebben om te staan. Maar het is perfect, we zitten 10 meter van zee af en horen nachts de golven. Ontbijten doen we met stokbrood en brie op een picknickbank aan het strand, waarna we uitbuiken in een hangmat.
Benieuwd hoeveel geld een reis door Frans-Polynesië nou echt kost? Lees ons Frans-Polynesië budget blog!
Duiken in Rangiroa, Frans-Polynesië
Na het ontbijt worden we opgehaald door Teddy van het duikcentrum. Nadat iedereen zijn duikuitrusting heeft aangetrokken stappen we op de boot met kapitein David. Het is slechts 5 minuten varen naar de Tiputa Pass, de opening van de lagoon, maar de zee is een wereld van verschil. Meters hoge golven laten ons bootje alle kanten uit schieten, gelukkig hebben we zeeziekte pilletjes ingenomen. Een paar seconden na aankomst in deze ruwe zee, krijgt Ries de opdracht zich achterover de zee in te vallen, en zo blijf ik achter met kapitein David op de boot.
Omdat de zee zo ruw is en de golven van alle kanten komen, houd ik me goed vast. We varen op en neer in de hoop dolfijnen te spotten, en na een kwartiertje heen en weer schudden op de boot en geconcentreerd zoeken, zien we ze. Drie dikke, grote dolfijnen springen uit de golven omhoog op nog geen vijf meter afstand. Het is magisch om deze prachtige dieren van zo dichtbij in het wild te zien! Ze blijven even spelen en duiken dan de zee terug in. Een paar minuten later zien we er weer twee. Ze zijn echt heel groot, ruim 3 meter lang.
Nog een laatste keer duiken in Rangiroa
Ondertussen heeft Ries onder water ook veel geluk. Na een paar mooie Manta Rays te zien, komt er een school dolfijnen naar de groep duikers toe. Ze komen zo dichtbij dat je ze kunt knuffelen, dat wil zeggen, aaien over de rug waarbij de dolfijn van genot zijn ogen dichtdoet. Een hele speciale ervaring, maar doordat de dolfijnen zo genieten, laten ze zich meters naar beneden zakken, wat voor de duiker gevaarlijk kan zijn. Er is ook een baby dolfijn bij, piepklein nog. Vervolgens zien ze nog een aantal grote haaien en gaan ze al kruipend langs het koraal op 30 meter diepte, terug de lagoon in.
Boven op het water, zijn de kapitein en ik ondertussen op weg naar de afgesproken plek om dadelijk de duikers aan boord te halen. Dit gaat niet zonder slag of stoot, op een bepaald moment klapt er een golf zo hard tegen de boot aan dat we bijna kapseizen. Gelukkig gebeurt dit niet en een paar minuten later komt de duikgroep boven water en trekken we ze de boot in. Ries is niet helemaal lekker door de deining van het water, en laat dus zijn ontbijt achter op zee. Ach ja.. extra voer voor de vissen. Op de kade voelt hij zich gelukkig meteen weer beter en kijken we terug op een geweldige ervaring. Zowel in als op het water!
Op zoek naar Bora Bora tips over activiteiten, hotels en restaurants? Lees dan onze Bora Bora reisgids!
Hotels in Frans-Polynesië alleen maar heel duur? Valt mee! Lees alles over (budget) hotels op Frans-Polynesië!
Rangiroa: Al fietsend het eiland verkennen
Terug bij ons pension hebben we nog de hele dag voor ons. Na even te luieren op het strand pakken we de fietsen en gaan we het eiland wat beter verkennen. We fietsen richting het oosten waar we eerst eens uitgebreid gaan lunchen bij hotel Mai Tai. Na een lekkere lunch met verschillende soorten tonijn lopen we nog even de pier op waar we door het helder blauwe water verschillende vissen zien.
Als we door fietsen komen we soms over stukjes land die zo smal zijn, dat we links de lagoon en rechts de zee zien, slechts een paar meter breed is het eiland hier. Bij het dolphin-viewpoint zijn helaas geen dolfijnen te zien, de zee is ook een stuk rustiger. We fietsen naar de Taputa Pass, waar we vanochtend dus op zee zijn geweest met het duiken. Op het puntje zit een luxe pension, Relais de Joséphine. Hier is het ook gezellig om een drankje te drinken dus dat doen we, terwijl we genieten van het uitzicht op de Taputa Pass.
Als we terugfietsen begint het al te schemeren. We komen langs een wagen waar pizza wordt verkocht. Die nemen we een mee om op het strand onder de sterrenhemel op te eten. Een heerlijke dag!
Onze laatste dagen in Frans-Polynesië: Naar Tahiti
Vandaag vliegen we door naar Tahiti, maar we hebben nog de ochtend hier op Rangiroa. We verkennen eerst nog even de rechterkant van het eiland waar zich enkele piepkleine winkeltjes, een kerk een school bevinden. De sfeer is overal zo rustig en slaperig dat we zelf ook besluiten om nog even te genieten van de zon. Onze resterende tijd brengen we daarom dus snorkelend en in een hangmat door op het strand bij ons pension. De klusjesman brengt ons nog wat kokosnoten en leert ons hoe we die open moeten maken. En verder doen we helemaal niets!
Het drukke Tahiti
De vlucht van Air Tahiti brengt ons aan het eind van de middag terug op Tahiti. Wow wat is dit ineens druk in vergelijking met Rangiroa.. We verblijven hier in Papeete, de hoofdstad, in het Mahana Backpackers Hostel. Prima, hostel, met een grote gezamenlijke keuken, douches en voor ons een privé kamer.
We lopen het stadje in op zoek naar iets simpels als avond eten, maar er is helaas niets te doen. Alle winkeltjes en de markt die zo bekend is in Papeete zijn dicht. Daarom besluiten we naar de Carrefour te lopen om daar even wat spullen voor het avondeten te halen en dan zelf te koken. Zo zitten we even later met een heerlijk glas rosé in de drukke keuken van het hostel te eten, nog gezellig ook!
Roadtrip door Tahiti
De laatste dag hier in Frans-Polynesië is aangebroken. We troosten onszelf met de overtuiging dat we hier zeker nog een keer terug gaan komen. Wat hebben we hier een fijne tijd gehad! Het is echt een van de hoogtepunten van onze hele reis geweest en we staan te popelen om ooit nog een keer een aantal andere eilanden hier te zien!
Maar we hebben gelukkig nog een paar uur om Tahiti zelf te ontdekken. Het eiland staat bekend als het lelijke eendje van Frans-Polynesië en het heeft inderdaad iets minder allure dan de rest. Maar zodra je de stad uit bent, is het nog steeds een tropisch en rauw eiland. We huren een auto en rijden via de westkust richting het zuiden. De eerste stop is de bekende surfspot Teahupoo. Hier vinden elk jaar wereldberoemde surfwedstrijden plaats. Er schijnen enorme golven te zijn en het surfen is er zeer indrukwekkend. Helaas is er vandaag geen golfje en dus ook geen surfer te bekennen. Iets terug richting het westen hebben we smalle stranden gezien met wat locals erop dus we besluiten daarnaar toe te rijden en liggen daar een paar uur te relaxen.
Lees meer: de ultieme Frans Polynesië route. Een reisroute voor 2 weken langs eiland hopen door Polynesië!
Douchen in het openbaar op Tahiti
Vervolgens rijden we rond het eiland richting de oostkust. Deze is een stuk mooier, met enorme bergen op de achtergrond. We stoppen af en toe om van het uitzicht te genieten of wat foto’s te maken. Hier zien we wel mensen surfen en kajakken in woeste golven. We rijden door naar Trou du Souffleur, een plek met een aantal grote blowholes. Het is gelukkig vloed, en daardoor erg indrukwekkend om te zien hoe het water soms meters hoog te lucht in spuit.
Na hier even te hebben rondgelopen, maken we gebruik van de openbare buitendouche. Over een paar uur moeten we het vliegtuig in, en we zijn al uitgecheckt uit ons hostel maar zitten onder het zand. Terwijl we ons melig en op primitieve wijze omkleden staan er wat mensen verbaasd te kijken. Niet gewend aan toeristen die de openbare douche gebruiken voor een uitgebreide afspoel- en omkleedsessie.
Ons laatste diner in Frans-Polynesië doen we in stijl. Van mijn vriendinnetjes uit Maastricht hebben we een diner cadeau gekregen en dat laten we ons dan ook goed smaken bij La Casa Mahina. Voor de allerlaatste keer deze heerlijke lokale tonijn en dan is het tijd om naar het vliegveld te gaan. Nog een paar uur en dan komen we aan op onze laatste bestemming van deze reis.. Los Angeles!
Twijfel jij nog of je Frans-Polynesië wel moet bezoeken? Lees dan ons blog met 5 redenen waarom Frans-Polynesië te bezoeken!
Klik hier voor al mijn blogs over Frans-Polynesië!
Spannend verhaal over het duiken en de golf die de boot bijna laat kapseizen. Grappig het stukje over het ontbijt van Ries.......
Wat mooi weer!
Ohh, een dolfijn aan kunnen raken onder water. Ik krijg er gewoon kippenvel van. Komende zomer gaan wij ook naar Frans Polynesië. Dat gaat fantastische worden!! Maar die stroming tijdens de duiken vind ik wel wat minder....
Hi Claudia! Oo heerlijk dat jullie naar Frans Polynesië gaan! De duik in Rangiroa is echt zeker de moeite waard, ondanks de stroming! Dat gevoel is gewoonweg magisch en zeer verslavend! Geniet ervan en mocht je van te voren nog vragen hebben, laat het ons even weten!