Haha, ja dat lees je goed! We verlaten Amsterdam voor ons droomhuis. Maar dat is niet het enige wat er de afgelopen twee maanden gebeurd is. In dit blog een persoonlijke terugblik op november en december. Want dat waren me toch weer een paar aparte en spannende maanden!
Maar eerst: kwam Ries in het ziekenhuis terecht…
Yes, het was even flink schrikken maar is gelukkig met een sisser afgelopen. Terwijl Ries in het nieuwe huis van zijn broer aan het klussen is, gebeurt er een ongeluk. Een flink stuk van de muur komt boven op Ries terecht en de stenen raken o.a. zijn hoofd. De hoofdwond, het vele bloed maar ook de plek waar de stenen terecht gekomen zijn, leiden ertoe dat het de ambulance medewerkers verstandig lijkt om Ries te laten controleren in het ziekenhuis.
Eenmaal daar, na meerdere neurologische testen en een CT scan (men is aanvankelijk bang voor een schedelfractuur), blijkt hij veel geluk te hebben gehad. Op een aantal kneuzingen, schrammen, hechtingen en wat hoofdpijn na, is hij er goed vanaf gekomen. De daaropvolgende dagen laat Ries zich flink verwennen door vrienden en familie die met fruitmanden, bloemen en lekker eten langskomen. En hij wordt goed verzorgd door zijn eigen dokter: Charlotte ;-).
Ondertussen is Ries weer helemaal de oude, op een klein kaal plekje op zijn hoofd na, waar de haren nog terug moeten groeien. Als dat ooit nog maar goed komt ;-).
24 november
In de vorige diaryblog las je het misschien al, toen we in Nederland eind oktober in een gematigde lockdown terecht kwamen, betekende dat voor ons dat ons civiele huwelijk niet doorging. En inderdaad, 24 november, de dag dat we eigenlijk voor de burgerlijke stand elkaar het jawoord zouden geven, was een druilerige dag waarbij we alle twee aan het werk waren. Het is niet erg, dat civiele huwelijk komt nog wel, zolang ons huwelijk in Frankrijk door kan gaan, zijn we heel tevreden!
Black Friday en saaie volwassenen
In dezelfde week als 24 november, was het ook Black Friday. Nu zijn we hier normaal niet zo van, maar dit keer hebben we online een flinke deal gescoord. Het enthousiasme dat we zelf over deze aankoop hadden, bevestigde toch wel dat we saaie volwassenen zijn geworden… We kochten namelijk een Dyson stofzuiger (deze Dyson V10). Had je me 10 jaar geleden verteld dat ik bereid zou zijn om veel geld aan een stofzuiger uit te geven en er ook nog eens blij mee zou zijn, dan had ik je vierkant uitgelachen. Vooral omdat ik altijd (en nog steeds) een bloedhekel aan schoonmaken heb. Gelukkig kunnen we een stuk sneller stofzuigen met dit ding dus dat verklaart het een beetje.
Op reisgebied is er niet veel te nieuws in november. We boekten begin november een skivakantie maar de verwachtingen zijn, met de huidige maatregelen (aangekondigd half december) dat deze niet door zal gaan. Helaas, maar niets aan te doen. Reizen komt wel weer zodra het weer veilig is.
Verder was november totaal niet boeiend… ik moet echt even flink graven in mijn geheugen naar een hoogtepunt, maar buiten een paargezellige etentjes en wandelingen, was het een rustige maand.
Het ultieme verjaardagscadeau: Een huis!
December daarentegen, is eigenlijk vanaf het begin af aan al druk en spannend! Zoals je in de vorige diaryblog al kon lezen, begon het bij ons te kriebelen om een eigen plek te hebben. Een huis dat écht van ons was, het liefst met een tuin, iets zuidelijker in Nederland. We hadden in september, oktober en november al enkele bezichtigingen in de omgeving Den Bosch gehad, maar elke keer was het huis het toch niet. Het was te klein, er hing geen fijne sfeer, de locatie was niet goed, of de prijs te hoog.
En dan, enkele dagen voor mijn verjaardag, komt ons droomhuis op de markt. Bij de eerste foto die ik zie, weet ik het: dit is ons huis, hier gaan we wonen! Maar goed, met ons zijn er nog een heleboel mensen op zoek in deze regio, in deze prijsklasse naar een huis in deze stijl. En de krappe huizenmarkt zorgt voor veel concurrentie en hoge prijzen.
In een paar uur een huis gekocht!
Gelukkig regelt onze aankoopmakelaar een bezichtiging en zo kunnen we op 3 december, mijn verjaardag, in 20 minuten tijd, het huis bezichtigen. En dit is in het echt nog mooier dan op de foto’s. De daaropvolgende uren zijn best stressvol: we rijden snel terug naar Amsterdam want hebben beiden een drukke werkdag vol online afspraken. Tussen die afspraken door (en soms ook tijdens), overleggen we met onze aankoopmakelaar die in volle onderhandelings-modus staat. En dan, rond 16.00 uur ’s middags, belt onze aankoopmakelaar met het goede nieuws: het huis is van ons!
We vertrekken uit Amsterdam!
Dit ging natuurlijk allemaal razendsnel… eigenlijk hebben we de eerste uren totaal niet in de gaten dat we daadwerkelijk een huis hebben gekocht. Wanneer ’s avonds mijn ouders langskomen voor een verjaardagsetentje, staan we alle twee stijf van de adrenaline. Sterker nog, pas drie dagen later, nadat we het koopcontract getekend hebben begint de adrenaline af te nemen. En nu, bijna drie weken later, zijn we vooral heel blij. Mijn god! We hebben gewoon een huis gekocht! En wat voor een huis!!!
Maar dat betekent wel een afscheid van Amsterdam. We hebben met veel plezier ruim zeven jaar in deze fijne stad gewoond en hele mooie herinneringen gemaakt. Maar het voelt goed, we zijn klaar voor iets nieuws. Corona heeft zeker geholpen bij het versnellen van dit proces. Bijna negen maanden lang, is Amsterdam al niet meer het Amsterdam wat het was. In de zomer was het te warm en te druk en konden we nergens echt naartoe. En nu, in de herfst en de winter, met alle restaurants, barretjes en musea dicht, genieten we ook niet meer van de stad zoals eerst.
Wat ik wel enorm ga missen aan in Amsterdam wonen, zijn onze lieve vrienden die hier wonen. Straks niet meer even langs wippen voor een thee of een lunchwandeling maken. Maar goed, het dorp waar we naartoe verhuizen (jazeker, we verhuizen naar een dorp), is binnen een uur vanaf Amsterdam te bereiken, dus dat is te overzien.
Hierbij enkele foto’s van ons nieuwe huis. Ik verwacht in 2021 misschien wel wat te laten zien over hoe we het gaan inrichten/ opknappen etc. Wie weet ;-).
Een nachtje “op vakantie” in Den Haag.
Overigens is niet alleen mijn verjaardag op de dag zelf speciaal. Ries heeft ervoor gezorgd dat ik een hele verjaardagsweek kreeg! Met ontzettend veel cadeautjes, heerlijk eten, een diner met Susie en Gal en een spelletjes middag met Thomas, Christine en baby Matthijs.
De week erna is wel even andere koek. Zowel Ries als ik hebben het flink druk op werk. We maken alle twee lange dagen en moeten ’s avonds veel regelen voor de hypotheek, bouwkundige keuring etc. Ik kijk dan ook de hele week uit naar de minivakantie die vriendin Susie en ik georganiseerd hebben voor de 30e verjaardag van Nicole. Was er geen corona geweest, dan hadden we een flinke surpriseparty georganiseerd. Maar nu verrasten we Nicole met een luxe nachtje weg + diner in boetiek hotel Palowna in Den Haag. Het is zo fijn om heel even dat vakantiegevoel te hebben, we wandelen door de stad, kletsen tot laat in de avond en genieten van een super uitgebreid ontbijt. Allemaal net op tijd, de week erna krijgen we helaas te horen dat Nederland opnieuw in een full lockdown gaat tot 19 januari.
Ries jarig & een nieuwe lockdown
Deze nieuwe lockdown betekent voor Ries, die op 16 december jarig is, dat we helaas zijn verjaardag niet écht kunnen vieren. Het was de bedoeling om een dagje in een spa door te brengen, met een lekkere lunch en massages. Maar dat gaat nu niet door. Uiteindelijk wordt het alsnog een leuke dag, met een pannenkoeken ontbijt, een heerlijke wandeling door Nationaal Park Zuid-Kennemerland en ’s avonds een relaxt diner met z’n tweeën. Het cadeau dat hij van mij kreeg: een (tweedehands) Playstation + het voetbalspel FIFA. Perfect voor deze lockdown dagen waarbij het ook nog eens veel regent.
In quarantaine…
En zo brengen we de rest van de tijd veelal binnen door. Met kaarsjes aan en kerstthee in mijn kerstmok denk ik na over de nieuwe inrichting van ons huis (ik gebruik de software van Floorplanner om een ontwerp te maken), terwijl Ries FIFA speelt. De laatste dagen zijn trouwens gedwongen binnen, we zitten in quarantaine omdat ik in afwachting ben van de uitslag van een coronatest. Laten we hopen dat deze negatief is, zodat we morgen toch nog naar Limburg kunnen rijden om kerst met mijn ouders door te brengen (op het moment van schrijven is het 23 december). Hoop je met ons mee?
Een nieuw diaryblog schrijf ik hoogstwaarschijnlijk in 2021. Een jaar wat hopelijk in alle aspecten geweldig gaat worden! Ik heb geen zin om een terugblik op 2020 te schrijven. Al is voor ons 2020 eigenlijk een heel mooi jaar geworden, het heeft natuurlijk wel zijn randjes. Dus hé: op naar een heel ander 2021!
Ik wens jullie allemaal een warme kerst, en een geweldig maar bovenal gezond 2021!
Liefs,
Charlotte
