Het is donderdagochtend 7 maart, de zon schijnt, het is 15 graden onder nul en we zijn in Lapland. Ik sta midden op een prachtig* besneeuwd meer in een volledig witte omgeving met Ries voor een foto te poseren, wanneer Ries ineens door zijn knieën gaat. Hij vraagt of ik met hem wil trouwen en ik zeg ja! Of eigenlijk is mijn eerste reactie “TUURLIJK” waarna hij vraagt of ‘tuurlijk’ ook echt een ja is, waarop ik alsnog ‘JA’ zeg!
Het voelt gek om hier een blog over te schrijven. Het moment was zo magisch en speciaal… door te proberen het op papier te zetten en te delen met mensen lijkt het bijna alsof ik het teniet doe. En alsof ik dat moment, dat echt van ons is, nu ineens moet delen, terwijl ik het nog even voor mezelf wil houden. Maar goed ik ga het toch proberen, want aan de andere kant kan ik wel van de daken schreeuwen dat ik verloofd ben met de allerleukste persoon op de hele wereld!!! 
Ons verhaal
Ries en ik zijn bijna tien jaar samen. We komen uit dezelfde regio in Limburg, maar gingen niet naar dezelfde middelbare school. Toen we elkaar via Hyves (voorloper van Facebook) en gemeenschappelijke vrienden leerden kennen, werden we in korte tijd heel close. Ries was (en is nog steeds) mijn beste vriend. Ik vertelde hem alles en ook al studeerde Ries in Maastricht en zat doordeweeks op kamers, ik zag hem minimaal een keer per week. Liters cappuccino (met zes zoetjes zoals ik dat toen dronk) kwamen voorbij terwijl we uren kletsten bij de Gotcha (plaatselijk restaurant in Weert). Ries probeerde me te leren squashen, geen groot succes want qua motoriek ben ik echt hopeloos en compleet het tegenovergestelde van Ries, die alles lijkt te kunnen qua sport. En ik ging met hem mee naar Maastricht om stiekem colleges bij te wonen.
Na een jaar lang goed bevriend te zijn, ontdekte ik dat ik verliefd op hem geworden was. Qua timing niet echt een gunstig moment, want Ries zou een maand later naar Madrid vertrekken voor een exchange van een half jaar en ik zou fulltime modellenwerk gaan doen in o.a. Londen. Maar ach, die timing kon me gestolen worden en dus ‘versierde’ ik Ries op 1 juni 2009 met een picknick en een fles champagne. Na onze eerste zoen, vroeg ik of hij mijn vriendje wilde zijn, al gebruikte ik net iets andere woorden: “Ik wil niet mijn beste vriend verliezen dus als we nu doorgaan met zoenen hebben we een relatie”. Ries bleek me achteraf al een hele tijd leuk te vinden en ging dus meteen akkoord met mijn niet zo romantische voorstel!
Pendelen tussen Londen en Madrid
Een maand later vertrok Ries naar Madrid en ik naar Londen. Gelukkig had ik ook een bureau in Madrid en was er juist in Madrid veel werk voor mij en kon ik dus om de paar weken naar Madrid toe. Dan sliepen we in zijn eenpersoonsbed, ging hij overdag naar de universiteit en deed ik castings en shoots door Madrid en omgeving. Ons eerste jaar was heel leuk, maar soms ook heel pittig. We waren erg jong, woonden soms ver uit elkaar en moesten ineens een compleet andere balans zoeken nu we niet meer alleen vrienden waren. Iets met hoge pieken en diepe dalen. Maar we hielden van elkaar en dus lukte het ons om beetje bij beetje een evenwicht te vinden.
Na een jaar modellenwerk besloot ik te gaan studeren en kwam ik naar Maastricht, waar Ries net zijn bachelor had afgerond. Overdag ieder afzonderlijk studeren of college’s, ’s avonds naar de kroeg met onze eigen disputen maar ’s nachts sliepen we altijd samen. Soms in mijn studentenkamer, dan weer in Ries z’n studio. Ook ik ging voor mijn studie economie naar Madrid waar ik tegelijkertijd mijn modellenwerk weer kon oppakken en op dat moment studeerde Ries af en verhuisde naar Amsterdam voor zijn eerste baan. Na mijn bachelor volgde ik hem voor mijn master en vonden we samen een appartement in Amsterdam. Dat samen was overigens niet voor lang, het buitenland lonkte en Ries kon drie maanden in Sao Paulo gaan werken. Gelukkig kwam hij daarna terug naar Amsterdam en konden we dan echt gaan samenwonen.
Charlotte Plans a Trip
De daaropvolgende jaren waren heerlijk. Ik studeerde af, vond mijn eerste en daarna mijn tweede baan. We maakten de meest prachtige reizen, met als hoogtepunt onze wereldreis van vier maanden. Samen begonnen we voor de grap een blog (Travelplanners), om onze ervaringen en foto’s te delen met vrienden en familie. Dit groeide al snel uit tot iets groters en we ontdekten hoe goed we konden samenwerken (iets dat we van tevoren altijd heel hard riepen niet te kunnen). En ook al heet deze blog tegenwoordig ‘Charlotte Plans a Trip’, Ries is achter de schermen net zo hard hiermee bezig als ik dat ben.
Hoe vroeg Ries me of ik met hem wilde trouwen?
Oke, misschien is dit een hele grote aanloop naar waar deze blog eigenlijk om gaat, maar dit hoort daar helemaal bij. Dit is de geschiedenis van Ries en mij, ons verhaal tot nu toe. En dit verhaal is dan ook wat Ries me vertelt (wel met minder woorden, want Ries niet zo lang van stof als ik) op het moment dat hij in de sneeuw, op een bevroren meer in Lapland op één knie gaat en vraagt of ik met hem wil trouwen. Waarop ik heel even denk te gaan flauwvallen, besluit dat dat niet handig is en dus heel hard “Tuurlijk” roep! Ries schuift een prachtige ring om mijn vinger en het duizelt me van geluk!
Op de achtergrond staan onze vrienden Thomas en Christine, betrokken in het complot, foto’s en filmpjes te maken. Thomas is Ries zijn beste vriend en met hen maken we deze geweldige reis door Lapland. Hij is een goede fotograaf en maakt hele mooie foto’s, dus dé perfecte persoon om dit aanzoek vast leggen. Wanneer Ries en ik uitgezoend zijn en ik nog helemaal beduusd sta over wat me zojuist in de sneeuw overkomen is, komen ze ons meteen feliciteren. Terug in onze lodge gaat er een fles heerlijke Champagne open, die Thomas en Christine meegenomen hebben van onze vorige vakantie samen naar de Champagnestreek.
Honderd vragen
Vervolgens komen van mijn kant wel honderd vragen. Ik heb namelijk niets doorgehad en ben compleet verrast door dit aanzoek. De antwoorden: Ries heeft eind september mijn vader om mijn hand gevraagd en heeft daarna met hulp van mijn moeder, een ring laten ontwerpen! De ring is oogverblindend en precies wat ik mooi vind! Vervolgens besloot hij me ten huwelijk te willen vragen midden in de sneeuw in Lapland en heeft hij Thomas en Christine om hulp gevraagd. Verder wist niemand hier iets vanaf! Tijdens de reis bleek Christine me meerdere malen afgeleid te hebben op momenten dat er anders iets uit had kunnen komen. Bijvoorbeeld op het moment dat Ries z’n tas, met daarin de ring, bij de douane eruit werd gepikt!
’s Ochtends vroeg, na het ontbijt heeft Thomas geopperd om een wandeling te maken in de mooie omgeving waar ons hotel ligt, om wat foto’s te schieten. Aan zowel Ries, als Thomas en Christine is niets te merken. Tijdens het lopen ziet Thomas zogenaamd een mooie plek om foto’s te maken en gebiedt hij ons om het meer op te lopen om daar voor de foto te poseren. En tja dan ineens vertelt Ries hoeveel hij van me houdt, dat hij de rest van zijn leven met me wil doorbrengen en zijn we verloofd! 
De grijns die ik op mijn gezicht heb vervolgens, is de afgelopen dagen niet meer weg te halen en tja je kunt je voorstellen dat de rest van deze vakantie alleen nog maar helemaal geweldig is! ’s Avonds gaan we luxe uit eten en zien we voor de vierde avond op rij het Noorderlicht. Het is een magische afsluiting van deze geweldige reis en ik voel me continu dronken van geluk en kan (hoe cliché) niet ophouden met het staren naar mijn verlovingsring!
To be continued 😉
Lees alles over onze buitenlandse bruiloft!
* Ja maak je maar klaar voor heel veel superlatieven in deze blog. Sorry, ik kan dit niet anders schrijven dan met al die woorden!
** Credits voor fotografie zijn voor Thomas Kroon.
Wederom ontzettend leuk geschreven Charlotte, en wat een eer dat wij erbij mochten zijn!!!
Zo ontzettend leuk dat jullie erbij waren!!! En natuurlijk zulke mooie foto’s maakten!