Happy New Year! We hebben het zo heerlijk op Bali, dat we ons verblijf verlengd hebben. Waar we eerst naar Krabi zouden vliegen via KL en vervolgens vanaf Phuket opnieuw via KL naar Sydney, besluiten we om Thailand voor een volgende keer te bewaren. Na 2 maanden bijna dagelijks nieuwe indrukken en veel reizen hebben we nu even behoefte om op te laden op een vertrouwde plek. En daar is Bali natuurlijk perfect voor.
Nieuwjaardags fancy pants in een beachclub!
Na het geweldige oudjaarsfeest slapen we lekker uit en gaan dan met z’n vieren ontbijten bij de Avocado Factory. Vanaf hier gaan we rechtstreeks naar de locatie van het nieuwjaarsfeest, de locatie is voor ons nog een verrassing. Het begint een beetje te regenen en omdat we allemaal nog een beetje slaperig zijn, spelen we eerst nog een kaartspelletje voor we in de taxi naar Seminyak stappen.
We zitten in het regenseizoen in Bali, dat betekent dat het af en toe even regent. Zolang dat niet de hele dag zo is, is het niet erg, dan koelt het lekker af. In de ochtend is het vaak prachtig weer, en dus het moment om te zonnen, zwemmen of lekker buiten te ontbijten. Dan rond een uur of twee begint het bewolkt te raken, en een uurtje later begint het hard te regenen. Vaak een goed moment om een massage te nemen of een filmpje te kijken.
Een heerlijke beachclub
Wanneer we de taxi uitstappen is de regen opgehouden, goede timing! We staan voor de oprijlaan van beachclub Mrs Sippy, een gloednieuwe tent en heerlijk fout. In het zwembad drijven enorme opblaaszwanen waar mensen in nietsverhullende bikini’s nieuwe Instagram foto’s nemen. Er is een hoge duikplank, waar zowel N. als ik vanaf moeten. Om het zwembad heen zijn knusse hoekjes met ligbedden, schommelstoelen of picknicktafels.
De rest van de middag en avond zijn super relaxed. Zonnen, lezen, kaart spelletjes spelen. En natuurlijk zwemmen, foto’s maken op de zwanen (helaas, te donker) en cocktails nippen terwijl we genieten van de muziek van Late Nite Tuff Guy. De avond wordt afgesloten in het appartement van N. en S. waar we nog meer spelletjes spelen, en Indonesische snacks uitproberen. Het is echt de perfecte 1 januari, relaxed en met hele fijne lieve mensen om ons heen.
We gooien onze vluchten om!
Officieel is dit onze laatste dag op Bali, maar na contact met Kilroy, de organisatie waar we de meeste vliegtickets mee hebben geboekt, krijgen we het positieve nieuws dat we onze vlucht naar Thailand kunnen cancelen. Dit betekent dat we zelf een nieuwe vlucht naar Sydney zullen boeken en eventueel al wat eerder naar Sydney kunnen gaan, top!
‘s Ochtends hebben we al gesport, en meeten we S. en N. bij Monsieur Spoon, mijn lievelingsrestaurant in Canggu. We hebben net een interessante ervaring gehad bij de wasserette. Onze was hier in Canggu brengen we om de paar dagen naar een wasserette. Dat gaat bijna altijd goed, soms ontbreekt er een sok, maar ach.
Een steekje los…
Dit keer ontbrak er helaas een mooie Tommy Hilfiger broek van Ries. Kan gebeuren natuurlijk, maar hopelijk ligt hij nog bij de wasserette. Als we langsgaan blijkt hij er niet te liggen, en de lieve dames weten niet hoe hij kan weg zijn geraakt. Ze herkennen hem wel maar snappen niet hoe het kan dat hij niet in het pakket zit.
Als we naar de eigenaar lopen om contactgegevens uit te wisselen en te vragen wat er gebeurt als de broek niet meer terugkomt, raakt de eigenaar volledig in paniek. We proberen hem gerust te stellen, zoiets kan gebeuren, maar hij blijft flippen en naar zijn medewerkers wijzen. Als we aangeven dat deze dames van niets weten, gaan hij ineens door het lint. “I call the police, I call the police and they will come and get you” schreeuwt hij naar ons. We snappen er niets van, en de twee dames beginnen te huilen.
Ze verontschuldigen zich voor hun baas en leggen uit dat er een steekje los zit bij hem.. ja dat kan je wel zeggen ja. De daaropvolgende dagen gaan we nog een paar keer terug om te kijken of de broek op miraculeuze wijze is terug gekomen maar helaas.. die blijft weg. We weten niet wat er gebeurd is, maar na zo’n heftige reactie vragen we ons af of deze eigenaar wel helemaal te vertrouwen is.
Peekaboo restaurant in Canggu
De rest van de middag zitten we op het strand, we genieten van de golven en verbazen ons over de kunsten van de surfers. Na een paar borrelhapjes zo op het strand eten we pas laat op de avond. Dit keer bij Peekaboo, een gloednieuw restaurant met hele lekkere cocktails. De muziek is zo fijn dat de naam van de Spotifyplaylist wordt gevraagd en binnen no time bonden we goed met de bediening. Wat een super leuke mensen! Na nog wat shotjes gin kruipen we ons bed in. Morgen worden we vroeg opgehaald door de taxi om richting de jungle van Bali te gaan.
Op naar Jatiluwih!
Vandaag gaan we met z’n vieren naar de Jatiluwih regio. Dit is een gebied midden op Bali waar je onder andere veel rijstvelden, regenwoud en mooie watertempels vindt. De eerste stop: een lokale snoepwinkel waar S. helemaal losgaat op al dat lekkere Indonesische eten. Gevulde pannenkoekjes, gefermenteerde rijst, groene sponskoek, loempia’s, kokosbananencake, jahoor breakfast is ready! We zitten een anderhalf uur in de auto naar de eerste tempel, de Ulun Danu Buyan Temple. Deze valt helaas een beetje tegen want hij is dicht, dus we gaan snel door naar de volgende. Dit is de bekende tempel Ulun Danu Bratan Temple, een tempel op het water met een prachtige tuin eromheen.
Na wat foto’s en een kleine wandeling rijden we door. We doen nog een kleine markt aan waar S. allerlei prachtige sarongs koopt en dan beginnen we honger te krijgen, dus rijden we naar The Organic Farm, een lief restaurantje met lekkere Indonesische en Westerse gerechten.
Glamping bij Jatiluwih!
Een paar kilometer verderop, midden in de jungle, ligt Sang Giri, de accommodatie van vannacht. Onze arme driver heeft het flink zwaar met die paar kilometer, maar na ongeveer een kwartier, hobbels, steile afdalingen en haarspeldbochten arriveren we. Het is geen normaal hotel, maar een glamping resort. We worden warm ontvangen door de manager Aaron, die ervoor gezorgd heeft dat er lastminute ook nog een plek voor Ries en mij was. Na een kopje thee worden we naar onze tenten gebracht. Het is even klimmen, maar wauw, wat een uitzicht. We hebben twee prachtige tenten vlak naast elkaar vanwaar we een adembenemende view hebben over het regenwoud. De tenten zijn van alle luxe voorzien, zo hebben we een prachtige badkamer, een fijn hemelbed en is er zelfs wifi en zijn er stopcontacten.
Ik voel me niet zo lekker dus doe even een dutje in het grote bed. Ries schiet wat foto’s, en gaat vervolgens net als S. en N. op onze grote veranda’s zitten te lezen.
We zitten best een eindje van de bewoonde wereld af, maar ons hotel heeft een prima restaurant waar we ’s avonds een hapje eten. Het is hier een stuk koeler dan op de rest van het eiland. Na het diner is het zelfs echt een beetje fris, dus wordt de grote openhaard aangestoken en zitten we nog een paar uur om het vuur heen kaartspelletjes te spelen.
Zonsopkomst boven de vulkanen
Om 5.30 gaat de wekker. Charlotte blijft nog even liggen maar Ries staat op om vanaf een viewpoint vlakbij de tent op de zonsopgang te wachten. Ook S. en N. zijn moedig genoeg geweest om op te staan en met z’n drieën staan ze slaperig dit natuurschoon te bewonderen. Langzaam komt de zon op boven de mist die over het regenwoud heen hangt. Ook de duizenden vogels ontwaken en er klinkt een gekwetter van jewelste. Het is heel helder, vanaf hier zijn de drie grote vulkanen ontzettend goed te zien. Na wat mooie foto’s te hebben gemaakt kruipt iedereen weer terug in bed.
Als we dan daadwerkelijk opstaan is van de zon weinig te bekennen, het regent pijpenstelen. Snel lopen we de heuvel af naar het restaurant om daar een lekker ontbijt te eten. Na het ontbijt pakken we onze spullen in en wachten we tot het op houdt met regenen. Er staat een fietstocht door de rijstvelden op de planning maar helaas blijft het regenen en spenderen we het grootste gedeelte van de ochtend en middag knus bij de openhaard. We regelen wat dingen voor Australië, lezen wat en schrijven voor het blog.
Nog een laatste lunch in Jatiluwih
Rond een uur of twee besluiten we toch de regen in te gaan. Onze driver komt ons namelijk ophalen in het stadje onderaan het regenwoud, onze bagage wordt daar naar toe gebracht, maar er is in de pick-up truck geen ruimte voor ons vieren. Dus trekken we een regenjas aan en lopen kletsend een dik half uur door de jungle en de rijstvelden. We lunchen bij Gong Restaurant en rijden dan met de driver terug naar Canggu.
Na de lange rit besluiten Ries en ik een Yoga sessie te volgen bij Serenity Eco. Helemaal zen sluit ik daarna nog even aan bij restaurant Beachgarden waar S. en N. drankjes zitten te doen.
Terug in Canggu
Vandaag is weer een relaxte dag. We slapen uit en gaan vervolgens ontbijten bij Betelnut. Daarna besluiten we nog even wat winkeltjes te bezoeken aan de hoofdstraat. Het is wel weer tijd voor een workout, en aangezien de yoga sessie die we willen doen, vol zit, gaan we naar de gym.
Terug in het hotel, springen we het zwembad in, even afkoelen. We slapen de komende nachten in The Uma homestay en boeken elke keer een nachtje bij omdat we nog niet weten of we in Canggu blijven of ergens anders naar toe gaan. We hebben tot 9 januari de tijd op Bali, die avond vliegen we naar Cairns. Dit stond aanvankelijk niet op de planning, maar toen we onze vluchten van en naar Thailand konden annuleren, hadden we zoveel meer tijd dat vriendinnetje N. voorstelde om naar Cairns te gaan. Ze heeft zelf de nodige tijd in Australië gespendeerd een paar jaar geleden.
Tickets naar Cairns
We hadden eigenlijk nog nooit van Cairns gehoord, maar toen ze vertelde dat je vanaf daar de Great Barrier Reef konden bezoeken, was Ries meteen om. Het plan is dus nu om op 9 januari naar Cairns te vliegen, daar 3 dagen te spenderen, waarvan we er één gaan duiken bij de Great Barrier Reef. Daarna zullen we doorvliegen naar Sydney.
Een uurtje later is het wel weer tijd voor de lunch. We pakken meteen ook onze strandspullen zodat we na de lunch even het strand op kunnen gaan. Lunchen doen we bij Poke Poke waar Ries een Pokebowl en een Cinamon Roti rol eet, en ik een grote smoothiebowl. Eigenlijk is dat laatste voor mij het standaard ontbijt hier, een grote kom met gemixt fruit en ijs waaroverheen granola, fruit, en superfoods gestrooid zijn. Je kan me hier ’s nachts voor wakker maken!
Een surf ongeluk
Op het strand besluiten we in een opwelling een surfboard te huren. De vorige keren dat we op Bali waren hebben we surflessen gehad, maar zodra we in het water liggen blijkt wel dat dit lang geleden is. We proberen elkaar te helpen, maar al snel eindigt dit avontuur op een pijnlijke manier. Op het moment dat ik op de plak lig en een golf probeer te pakken, schiet ik te ver naar voren en vliegt mijn plank achter me vandaan. Ries staat redelijk in de buurt en wordt op een pijnlijke manier geraak op zijn arm door de vin van de surfplank. Heel veel ijs, jodium en pleisters later zijn we op weg naar het hotel terug. Ai, geen succes. Gelukkig blijkt het mee te vallen, Ries heeft een snee op zijn arm en krijgt een dikke blauwe bult maar verder kan hij alles nog.
’s Avonds eten we een hapje bij The Slow. S. en N. hebben dit restaurant uitgekozen voor ons laatste dinertje samen. Helaas zit onze tijd samen er bijna op, zij vliegen morgen terug naar Nederland. Het eten is echt top, en de namen voor de drankjes hilarisch. Er wordt ‘Shit-beer’ gedronken en ik neem een ‘The Pink’. Tenslotte drinken we nog een drankje bij The Lawn, ‘om het af te leren’.
Afscheid van Susie en Nicole
We staan optijd op voor een workout bij Victory Gym en daarna gaan we naar Gypsy om middels een ontbijtje nog even echt afscheid van S. en N. te nemen. Het eten is heerlijk maar heeft toch een bitter zoette nasmaak.. we gaan S. en N. missen. Het is zo fijn om even vrienden om je heen te hebben die je door en door kennen en waarbij je aan een half woord genoeg hebt. Gelukkig hebben we al wat toekomstige reisjes samen gepland staan. In maart naar Tel Aviv met S. en haar vriend, en in april gaan S., N. en ik lekker met z’n drieën naar Madrid, de plek where it all began!
Het loslaten lukt niet altijd…
’s Middags relaxen we wat bij het zwembad. Lekker even lezen, zonnen en slapen. We eten vroeg bij de warung Ba Mi en rijden dan naar het strand. De zon gaat bijna onder en we lopen kletsend een paar kilometer langs het strand. De afgelopen maanden zijn heerlijk, prachtig en ook leerzaam. Zo komen we onszelf soms best hard tegen. Vooral het loslaten en genieten van het moment is soms lastig. Doordat we een vol programma hebben en ontzettend veel leuke dingen doen, zijn we soms meer bezig met wat de volgende bestemming of activiteit is dan met waar we op dat moment mee bezig zijn. Zonde want hierdoor voelt het toch alsof we soms minder genieten.
Als de zon helemaal onder is, drinken we een drankje bij La Brisa. Zo met het geluid van de golven op de achtergrond, en terwijl onze huid nog nagloeit van de zon, zitten we met een glaasje prosecco te genieten. Even niet aan morgen of volgende week denken, maar alleen nu en hier.
Benieuwd naar de ultieme Bali route? Lees ons blog!
Haha volledig herkenbaar dat wasseretteverhaal. Stom incompetent volk af en toe haha. Verschrikkelijk ????
Verder natuurlijk wel heerlijk op Bali, leuke blog weer????????
Leuke blog, hilarisch verhaal over de wasserette!
Bah, naar verhaal van die wasseretteboer! Maar de nieuwe broek van Ries is ook mooi.
Mooie foto's, mooi stel.
Kuskus